Kwaliteit vs Kwantiteit

Kwaliteit vs Kwantiteit Deze blog kan natuurlijk niet anders beginnen dan met het wensen van alle goeds voor het nieuwe jaar voor iedereen! Wat zijn we er aan toe, aan een nieuw jaar, maar vooral zijn we toe aan heel veel goeds. We zijn toe aan een jaar vol met feestjes en partijen, aan dinertjes buitenshuis, aan samen lekker op vakantie gaan, aan lekker door de stad struinen en winkeltjes bekijken, aan ongeplande familiebezoekjes, aan gezellige borrels en barbecues tot veel te laat in de tuin, aan elkaar weer een knuffel mogen geven. Eigenlijk zijn we gewoon toe aan vrijheid, weer kunnen doen wat we willen.

Ik denk dat de goede voornemens van de meeste mensen – naast het traditionele afvallen, minder drinken en stoppen met roken – dan ook zo’n beetje gebaseerd zullen zijn op het inhalen van alles wat we zo gemist hebben in 2020. Ook ik steek daarbij mijn hand op. Uiteraard ga ik elke maandag weer beginnen met lijnen, zorgen voor gevarieerde voeding, meer bewegen, etc. etc. Maar vooral ook ga ik weer genieten van ‘echt’ contact met mensen. Voor mij is het ‘digitale’ contact nu wel genoeg geweest, klaar. Ik wil gewoon weer op een veel te vol terras zitten met vrienden, in de zon, met een heerlijk wijntje en proosten op het goede leven. Of gezellig samen met manlief naar een restaurant, samen veel te veel eten en afsluiten met een lekkere borrel in de tuin. Ja, ook manlief kijkt daar weer naar uit. Samen aan de eettafel een luxe 3-gangendiner nuttigen, besteld bij de plaatselijke horeca, is het toch gewoon net niet. Maar waar voor mij het échte contact en het gevoel van vrijheid bovenaan mijn lijstje staat, staat voor manlief iets anders aan top wat betreft zijn plannen voor dit jaar.

Op vrijdagochtend 1 januari was zijn mededeling dat zijn goede voornemen was, dat we dit jaar 100 keer seks gingen hebben. Een jaar heeft 52 weken, dat maal 2 keer per week en dan ronden we het mooi naar een heel getal af. Zo, klaar. Doe er iets leuks mee. Ik was er even stil van. Wist niet wat ik hier nu weer mee moest. Niet heel erg schokkend 2 keer per week, maar waarom moet dat nu vastgelegd worden? Ik kwam er niet uit in mijn hoofd, dus voor mij een aanleiding om hier eens kritisch naar te kijken. Want ben ik nu de enige die kwaliteit nog altijd belangrijker vindt dan kwantiteit? Is het nu écht zo belangrijk om het vooral maar heel vaak te doen? Kun je alleen op die manier zeggen dat je een goed seksleven hebt? Ik bedoel, natuurlijk, ook ik heb ooit in mijn agenda bijgehouden wanneer we seks hadden gehad met een hartje. Maar toen was ik 16. Of probeerden we zwanger te worden. Maar eerlijk, ik hou het nu echt niet bij. Is dat nu een typisch verschil tussen mannen en vrouwen? Zijn mannen misschien meer gefocust op resultaat? Een soort prestatiedrang? Maar voor wie dan? Even een vraag aan de mannelijke lezers: delen jullie als mannen onderling het ‘aantal keer per week’? Scheppen jullie hierover op tegen elkaar?

Wellicht ben ik hierin de enige, maar ik moet zeggen dat mijn vriendinnen en ik hierover nog nooit gesproken hebben. En ik denk dat als we dat wel zouden doen, we het getal eerder zouden ‘downgraden’ in ons verhaal.. Enfin, terug naar waar we waren. 100 keer dit jaar dus. Nu moet ik zeggen dat ik daar niet meteen van in de stress schoot. Ik bedoel, er zijn ergere dingen toch? Maar het maakte wel iets bij me los. Ik ben een streber wat betreft het volhouden van goede voornemens, dus ook wat betreft deze. En met wat hulp van DiNa’s gaat ons dit ook vast en zeker lukken, want een beetje spanning erin houden is natuurlijk wel van belang. Oke, ik geef toe, ik voel een zekere prestatiedrang nu. En met een score van 3 lopen we aardig op schema, denk ik. Niet dat ik het bijhoud hoor..

To be continued.



- Little Miss Nosey

P.S. Volg ze ook op Facebook!





 
      06-01-2021 11:35     Reacties ( 0 )
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.

Hulp nodig?

Hulp nodig?

Neem contact met ons op