Van lockdown naar open-up
Goed, even eerlijk, ik kan niet zeggen dat ik hiervan in paniek raakte. Nee, sterker nog, ik zag mijn (toch weer veel te snel vol rakende) agenda in één klap vrijwel leeg worden, en kon alleen maar denken: wat een verademing, even weer rust in deze toch al drukke feestmaand. Na een aantal weken met stuiterende kinderen in huis geleefd te hebben in verband met de Goedheiligman, was ik wel toe aan een rustige, gezellige kerstsfeer. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat we door alle afspraken en ‘verplichtingen’ buitenshuis nog veel te weinig op de bank hebben kunnen genieten van de kerstlichtjes en kaarsjes in huis. Opeens was daar de verlossing. Weer terug zoals we in maart opeens gedwongen waren te leven. Nadat de kinderen ’s avonds op bed liggen, lekker even samen douchen en in je comfy setje op de bank ploffen met een glas wijn. En, omdat er toch geen klap op tv is, weer even échte aandacht voor elkaar. Ik geniet er intens van. Voor mij helpen die sfeerlichtjes in huis me geweldig om te ontspannen. Een gezellig kerstnummertje op de achtergrond, de houtkachel aan en de toon is gezet. Manlief hoeft maar even in mijn nek en over mijn hoofdhuid te kriebelen en het begint bij mij ergens anders al te kriebelen. Hoe heerlijk is het dan om tegen elkaar aan te kruipen met een dekentje, en onder datzelfde dekentje elkaar de vrije hand te geven. Zo’n avond is gewoon een direct recept voor een fijne avond.
Met alle tijd die we afgelopen week opeens weer voor elkaar hadden, was het voor ons een uitdaging om weer eens wat nieuwe dingen te gaan proberen. Manlief laat zich graag inspireren door andere blogs, tips en verhalen die op internet te vinden zijn, en had ergens gelezen over de ‘achteringang’. Daar zouden vele zenuwen zitten, waardoor het toch echt vooral wél fijn zou zijn voor mij. Met enige huiver ging ik dit nieuwe avontuur tegemoet, want we eigenlijk spraken we nu toch over een ‘no-go-area’. Maar, ik ben niet zomaar voor één gat te vangen... Aangezien ik graag voorzichtig wilde beginnen, was een stimulerende vinger tijdens de ‘doggystyle’ een mooi begin. Met wat ‘backdoor-glijmiddel’ als hulp wist ik even niet wat me overkwam. Vooral het idee dat deze ingang voor mij in eerste instantie vooral een ‘uitgang’ is, zorgde even voor een wat vreemd gevoel. Maar oh, wat is het daar gevoelig. En wat is het inderdaad fijn. De voorzichtige bewegingen zorgden voor een intens gevoel. Ja, ik was om. En nu wil ik het natuurlijk graag verder op gaan bouwen. Hoewel we begonnen met een vinger, ligt het uiteindelijke doel voor manlief natuurlijk al vast. Maar dat mag nog even duren, alles op zijn tijd. Eerst maar eens wennen aan dit gekke, overweldigende, maar vooral hele fijne gevoel. Een hoogtepunt in het kwadraat.
Even terug naar waar ik mee begon. We waren er dus weer aan toe, échte aandacht voor elkaar. Hadden elkaar beloofd in de eerste corona-golf dat we de rust in onze agenda’s zouden bewaken, maar toch slopen de oude gewoontes er weer in. Maar we zijn weer alert. Enne, waar in den lande sprake is van een keiharde lockdown, is bij mij juist sprake van een voorzichtige ‘open-up’…
- Little Miss Nosey
P.S. Volg ze ook op Facebook!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.
Hulp nodig?
Neem contact met ons op
